Komt het door het weer dat ik zo met mijn ogen knijp? Ik sta buiten in ‘Het oog’, een soort binnentuin van het Van Abbemuseum in Eindhoven. Op een van de ovale wanden van ‘Het oog’ heeft beeldend kunstenaar Roland Schimmel een immense muurschildering gemaakt, die hij de titel ‘Het onschuldige oog’ heeft gegeven. De muurschildering is bijna acht meter hoog, en meer dan twintig meter lang. Onbewust zijn we er midden voor gaan staan.
Sometimes a book is just as good as a quote - from yet another book, destined to remain unread (I haven’t been able to find it anywhere) - it shares with us in passing. In Elaine Scarry’s succinct yet inspiring treatise On Beauty and Being Just, I think, for instance, of the following priceless passage:
Sommige vragen raken het wezen van beeldende kunst. Hoe betrouwbaar is ons waarnemingsvermogen? Welke aspecten spelen een rol bij de kortsluitingen in het zien? Waardoor worden fricties veroorzaakt tussen wat we daadwerkelijk waarnemen en wat we denken te zien? En hoe worden indrukken die wij via ons netvlies binnen komen, verwerkt in de hersenen? Roland Schimmel beantwoordt de vragen proefondervindelijk. Met zijn beeldtaal stelt hij de blik van de waarnemer op scherp.